| 374."Katamañcāvuso, dukkhasamudayaṃ [dukkhasamudayo (syā. kaṃ.)] ariyasaccaṃ? | 21. "And what, friends, is the noble truth of the origin of suffering? | Какова, друзья, реальность для благородных, порождающая страдание? |  | 
        
        | Yāyaṃ taṇhā ponobbhavikā [ponobhavikā (sī. pī.)] nandīrāgasahagatā [nandirāgasahagatā (sī. syā. kaṃ. pī.)] tatratatrābhinandinī, seyyathidaṃ – kāmataṇhā bhavataṇhā vibhavataṇhā, idaṃ vuccatāvuso – 'dukkhasamudayaṃ [dukkhasamudayo (syā. kaṃ.)] ariyasaccaṃ"'. | It is craving, which brings renewal of being, is accompanied by delight and lust, and delights in this and that; that is, craving for sensual pleasures, craving for being, [251] and craving for non-being. This is called the noble truth of the origin of suffering. | Жажда, которая вызывает дальнейшее бывание, - сопровождаемая страстью и наслаждением, ищущее удовольствий то здесь, то там, - то есть жажда чувственных удовольствий, жажда [якобы] вечно существующего, жажда [полного] уничтожения. Это, друзья, называется реальностью для благородных, порождающей страдание. |  |