|
437.Atha kho āyasmā mahākassapo bhikkhū āmantesi – "ekamidāhaṃ, āvuso, samayaṃ pāvāya kusināraṃ addhānamaggappaṭipanno mahatā bhikkhusaṅghena saddhiṃ pañcamattehi bhikkhusatehi.
|
Then the venerable Kassapa the Great addressed the monks, saying: “Once upon a time, your reverences, I was going along the high-road from Pāvā to Kusināra together with a large Order of monks, with at least five hundred monks.
|
Тогда почтеный Махакассапа обратился к монахам: "Друзья, однажды я шёл по дороге из Павы в Кусинару с большим собранием монахов в 500 человек.
|
|
|
Atha khvāhaṃ, āvuso, maggā okkamma aññatarasmiṃ rukkhamūle nisīdiṃ.
|
Then I, your reverences, stepping aside from the way, sat down at the root of a certain tree.
|
И я, друзья, сойдя с дороги сел у подножия одного дерева.
|
|