Atha kho āyasmato nāgasenassa etadahosi "acchariyaṃ vata bho, abbhutaṃ vata bho, yatra hi nāma me upajjhāyo cetasā cetoparivitakkaṃ jānissati, paṇḍito vata me upajjhāyo, yaṃnūnāhaṃ upajjhāyaṃ khamāpeyya"nti.
|
Venerable Nāgasena, amazed that Venerable Rohaṇa was able to read his mind, apologized to him,
|
‘How strange and wonderful,’ thought Nāgasena, ‘that my teacher should be able to tell in his own mind what I am thinking of! I must ask his pardon.’
|
– Ах, чудеса! Ах, волшебство! – изумился достопочтенный Нагасена. – Наставник видит своею мыслью мои помышления! Как же умен мой наставник! Сейчас же повинюсь перед наставником.
|
|
Atha kho āyasmā nāgaseno āyasmantaṃ rohaṇaṃ etadavoca "khamatha me, bhante, na puna evarūpaṃ vitakkessāmī"ti.
|
saying: “Forgive me, revered sir. I will not think such thoughts again.”
|
And he said: ‘Forgive me, Sir; I will never make such a reflection again.’
|
И достопочтенный Нагасена сказал достопочтенному Рохане: «Простите меня, почтенный. Я не буду больше так думать».
|
|